In de afgelopen jaren hebben GLP-1 analogen een belangrijke plaats gekregen in de behandeling van type 2 diabetes. Recent is er echter ook veel belangstelling geweest voor de gunstige effecten van een hoge doses GLP-1 analogen bij patiĆ«nten zonder diabetes. Zo werd drie maanden geleden in de New England Journal of Medicine gepresenteerd dat een hoge dosis semaglutide (i.e. 2.4 mg 1x per week) bij obese patiĆ«nten zonder diabetes mellitus resulteerde in 15% gewichtsverlies. Maar hoe nuttig is het om patiĆ«nten met type 2 diabetes te behandelen met zoān hoge dosis semaglutide? En is er een meerwaarde ten opzichte van de door ons standaard voorgeschreven 1 mg per week? Op deze vragen werd zaterdag 26 juni antwoord gegeven tijdens de 81st Scientific Sessions van de American Diabetes Association, waar de resultaten van de STEP 2 trial werden gepresenteerd. Hieronder vindt u de belangrijkste bevindingen. Ā Ā Ā
Methoden
De STEP 2 trial was een gerandomiseerde, placebogecontroleerde trial waarin 1200 patiƫnten met overgewicht/obesitas en type 2 diabetes gedurende 68 weken werden behandeld met 2.4 mg semaglutide 1x per week, 1 mg semaglutide 1 x per week of met een placebo. Alle patiƫnten participeerden daarnaast in een gecombineerde leefstijlinterventie. De primaire uitkomstmaat was het percentage gewichtsverandering, secundaire uitkomstmaten waren veranderingen in HbA1c en in verschillende cardiovasculaire risicofactoren, zoals bloeddruk en LDL-cholesterol.
Belangrijkste resultaten
Van alle patiƫnten was 51% vrouw, de gemiddelde leeftijd was 55 jaar, het gemiddelde BMI 35.7 kg/m2 en het gemiddelde HbA1c 65 mmol/mol. Na 68 weken was de gemiddelde gewichtsverandering -9.6% in de 2.4 mg semaglutide groep, versus -6.2% in de 1 mg semaglutide groep en -3.4% in de placebogroep (p < 0.0001 voor vergelijkingen tussen alle drie groepen). In vergelijking met placebo resulteerde behandeling met 2.4 mg semaglutide in een grotere daling van het HbA1c (- 1.6% vs -0.4%, oftewel -15 mmol/mol vs -4 mmol/mol, p <0.0001) en grotere dalingen in LDL-cholesterol en bloeddruk. In vergelijking met 1 mg semaglutide resulteerde een behandeling met 2.4 mg semaglutide (zoals boven reeds genoemd) in een grotere daling in lichaamsgewicht, echter niet in significante verschillen in HbA1c-daling, bloeddruk en lipidenspectrum.
Conclusie en relevantie voor de dagelijkse praktijk
Semaglutide in hoge dosis (2.4 mg per week) resulteerde in een aanzienlijke daling van zowel gewicht als HbA1c ten opzichte van placebo. Hoewel het gewichtsverlies groter was in de 2.4 mg semaglutide-groep dan in de 1 mg semaglutide-groep, leidde dit in deze studie niet tot extra winst op het gebied van HbA1c, lipiden en bloeddruk. Dit is opmerkelijk, aangezien uit grote trials waarin leefstijlinterventies werden toegepast om gewichtsverlies te bewerkstelligen consistent naar voren komt dat een relatief gering gewichtsverlies wel degelijk leidt tot gezondheidswinst. Aanvullend onderzoek moet uitwijzen of een langere behandelduur wellicht wel zou zorgen voor significante verschillen tussen de twee dosissen semaglutide. Daarnaast moet nog blijken hoe duurzaam het gewichtsverlies is. Immers, bij mensen zonder type 2 diabetes met overgewicht die zijn afgevallen door het gebruik van semaglutide lijkt staken van dit middel te resulteren in gewichtstoename. Ā Hoewel er geen directe vergelijking werd gepresenteerd tussen de hoeveelheid bijwerkingen tussen 2.4 mg semaglutide- en de 1 mg semaglutide-groep, kwam uit de resultaten naar voren dat 2.4 mg semaglutide in het algemeen goed verdragen werd en dat de patiĆ«nten in deze behandelarm een goede kwaliteit van leven hadden ervaren. Derhalve lijkt een behandeling met semaglutide 2.4 mg een veilige, veelbelovende optie voor een patiĆ«nt met type 2 diabetes en obesitas.