Hoe werkt het?
Het apparaat bestaat uit twee delen. De patiënt krijgt op de huid een sensorplaatje, zo groot als een champignonschijfje, met daaraan een buisje (canule) dat in het lichaam is aangebracht. De gemeten bloedsuikerwaarden wordt via een beveiligde draadloze verbinding doorgestuurd naar een kastje.
In dat kastje zit een ampul met insuline, die via een slangetje in het lichaam wordt toegediend. Het apparaat berekent dus zelf de benodigde hoeveelheid. De patiënt heeft er geen omkijken meer naar.
Het device met bijbehorende sensor (Foto: Joyce Kranenborg/RTV Noord)
Stevige lobby
Zes patiënten hebben sinds deze week de nieuwe pomp. Daar ging een stevige lobby aan vooraf. ‘Voordat het zover was, moesten we eerst het vertrouwen winnen’, vertelt de arts. ‘Vertegenwoordigers van de fabrikant zijn een aantal keren overgevlogen om te komen kijken in ons diabetescentrum. Ze waren onder de indruk van onze expertise. Ons enthousiasme heeft ook wel geholpen, denk ik.’
Kosten
Aan de nieuwe insulinepomp hangt een prijskaartje – ‘rond de acht- of negenduizend euro’ – maar de meeste zorgverzekeraars zijn bereid de kosten te vergoeden. De gezondheid van de patiënten is erbij gebaat en bovendien hoeven ze minder vaak naar het ziekenhuis. Waarschijnlijk is de pomp in de loop van het jaar ook bij andere diabetescentra in het land beschikbaar.
Klik hier voor een artikel op de website van het UMCG.
Bron: RTV Noord
