Een recent gepubliceerde grote systematische review en meta-analyse in JAMA Psychiatry laat zien dat GLP-1 receptor agonisten het risico op een depressie of suïcide niet verhogen, maar wel de kwaliteit van leven verbeteren. Eerder was er onduidelijkheid of GLP-1 receptor agonist therapie het risico op suïcide juist verhoogd.
De meta-analyse includeerde 80 gerandomiseerde, placebo-gecontroleerde klinische trials met in totaal meer dan 100.000 mensen met diabetes of obesitas. In de geïncludeerde trials werd het effect van een GLP-1 receptor agonist onderzocht op secundaire uitkomsten als depressie, suïcide en kwaliteit van leven. De meest trials waren gedaan met liraglutide (30% van de trials) en semaglutide (24% van de trials). Ongeveer 60% van de studies includeerde mensen met type 2 diabetes, 30% mensen met overgewicht of obesitas zonder diabetes en 10% mensen met type 1 diabetes.
Uit de analyse bleek dat er geen significant verschil is in het optreden van psychiatrische bijwerkingen tussen GLP-1 receptor agonisten en placebo. Bovendien had de behandeling met GLP-1 receptor agonisten een positief effect op verschillende aspecten van de levenskwaliteit, waaronder algemene levenskwaliteit en diabetes-gerelateerde levenskwaliteit. Deze effecten waren onafhankelijk van het effect op HbA1c of gewicht.
Deze review toont aan dat psychiatrische problemen gemiddeld genomen niet meer voorkomen bij het gebruik van GLP1-receptor agonisten. Een belangrijke kanttekening is wel dat in de trials mensen met een psychiatrisch belaste voorgeschiedenis werden geëxcludeerd. Het effect van GLP-1 receptor agonisten bij deze mensen is onduidelijk. Op dit moment lopen er meerdere trials die specifiek deze patiëntengroep onderzoekt, zoals een trial met semaglutide bij mensen met obesitas die ook antipsychotica gebruiken.
